Nekoliko generacija rukometaša iz Srpca, malog mjesta sa velikom sportskom istorijom, okupilo se početkom decembra na revijalnoj utakmici između RK Srbac i RK Borac 2 iz Banjaluke. Pobjeda domaćeg tima, člana Druge lige Republike Srpske, od 27:25 bila je u drugom planu.
Srbački rukometni asovi i njihovi nasljednici obilježili su pola vijeka Rukometnog kluba Srbac.
Pune vitrine medalja i pehara podsjećaju na velike uspjehe. Prva zvanična utakmica odigrana je 23. septembra 1974. godine protiv ekipe Sanskog Mosta.
Prvu pobjedu od 19:17 nekoliko hiljada Srpčana proslavilo je na otvorenom igralištu Školskog centra.
Sjeća se tog događaja Lazar Kusić, prethodno igrač Posavca u Davoru, inicijator formiranja Rukometnog kluba Srbac. U istom stroju pridružili su se tadašnji studenti fizičkog vaspitanja Nikola Ilić, Miroslav Janković i Predrag Dragosavljević.
“Rukomet je bio svetinja u Srpcu. Za ovaj sport se živjelo, navijalo, slavile su se pobjede i tugovalo se zbog poraza. Srbac je istovremeno bio rasadnik odličnih rukometaša. Sada želimo da staru praksu, nakratko prekinutu gašenjem kluba, oživimo”, rekao je Kusić na svečanosti. Podsjetio je da su svi igrači iz prvog sastava, koji su izborili prvu pobjedu prije pola vijeka, živi i zdravi.
Igračima dva kluba, iz Srpca i Banjaluke, uručio je dresove sa natpisom “Pedeset godina RK Srbac”.
Dugačak je spisak rukometaša iz Srpca koji su na najljepši način, pobjedama i šampionskim titulama, predstavili svoje mjesto i klub, a potom se iskazali u većim sredinama.
Među njima su Vujadin Šikman (Crvena zvezda), Berislav Tutnjilović i Goran Šaula (Borac Banjaluka), Dragoslav Pilipović (Kosig Dunav osiguranje), Nikola Ilić i Goran Dragojević (Kozara Gradiška)…
Na svečanosti koja je prethodila utakmici u Sportskoj dvorani “9. januar” sastali su se rukometaši više generacija, među kojima i najstarije. Među njima bili su Goran Tatić, Berislav Tutnjilović, Goran Dragojević, Miloš Budić, Nebojša Perić, Vićo Kovačević, Toni Marega, Mirko Stojković, Boro Barašin, Dragan Kusić, Stojan Tutnjilović, Goran Šaula, Vladimir Lazić, Dragoslav i Miroslav Pilipović, Predrag Smiljanić, Damjan Dragosavljević…
“To je bilo veče gdje niko nije pričao ni o čemu drugom osim o rukometu. Ovaj sport nas je zbližio, mnogo puta usrećio, takođe i rastužio, ali smo u inat svim iskušenjima ostali vjerni rukometu”, ispričali su slavljenici.
Osim FK Sloga, Rukometni klub Srbac, najtrofejniji sportski kolektiv, prije nekoliko godina dodirnuo je najniže stranice u svojoj istoriji i rasformirao se. Međutim, Srbac je bez rukometa bio samo godinu dana. Njegovi bivši igrači, navijači, uz podršku opštinske uprave založili su se za povratak RK Srbac.
U tome su uspjeli. Ove sezone takmiče se u Drugoj ligi Republike Srpske. Jesenju polusezonu završili su u sredini tabele. Trener prve ekipe je Dragoslav Pilipović, nekada jedan od najboljih rukometaša u BiH, koji znanje zajedno sa bratom Miroslavom, takođe bivšim rukometašem, a sada trenerom mlađih selekcija, prenosi na novu generaciju srbačkih rukometaša. Ovu selekciju čine Aleksandar Vulin, Sergej i Nikola Mačković, Nikola Rakić, Rade Gavranović, Danko Ignjatić, Saša Dobrnjac, Aleksandar Kovačević, Bojan Nježić, Miroslav Božić, Nikola Vojnović, Pero Rogić, Radislav Janković, Slaven Tovilović i Stefan Dević.
“Velike zasluge za ponovno aktiviranje kluba imaju Rukometni savez Republike Srpske, opština Srbac, a pomoglo je i nekoliko bivših igrača i sugrađana. To su Ljubo Trninić, Mitar Vučinić, Slobodan Aleksić, Veljko Šaula, Duško Topić i drugi. Naravno, važnu ulogu imaju i članovi klupske uprave Vladimir Lazić, Aleksandar Tatić i Predrag Smiljanić”, kaže trener Dragoslav Pilipović predviđajući mladim igračima veliki uspjeh na sportskim terenima i nastavak bogate rukometne tradicije.
Najmlađi rukometaši
Na spisku najmlađih, a veoma perspektivnih igrača koje trenira Miroslav Pilipović su Milan i Bojan Nježić, Dražen Pilipović, Uroš Cvijanović, Ognjen Srdić, David Đukić, Stefan Vučenović, Mihajlo i Dušan Prelić, Aleksa Keser, Darko Popović, Milan i Aleksandar Cvijetić, Savo Cvijanović, Đorđe Vučković, Petar i Danilo Đuričić, Aleksandar Ilić, Dejan Vrejić… Među njima su četiri para braće, što potvrđuje porodičnu ljubav prema rukometu.
Izvor: Nezavisne / Milan Pilipović
